السلام علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام

سلام بر تو آقایی که جای اخلاق رحمانی تو در زندگی ما مسلمانان خالیست که اگر ما مسلمانان ذره ای نزدیک به شما بودیم دنیا اکنون گلستان بود.امام من تو بالاتر از آنی که هدف بغض های فروخورده ی دشمنان شوی و از کینه های آنها آسیبی به مقام باعظمتت برسد و متعجبم از مردمی که تو را دشمن داشتتند و به تو نور هدایت پشت کردند و حق شما اهل بیت را پای مال کردند که در حقیقت حق خود را پایمال کردند.امام من تو برای رضای خدا که در دست گیری از بشر بود تمام خود را دادی ولی من هنوز در کوچه پس کوچه های هوا و هوس ها ماندم و متوجه امام مهربانی چون تو نشدم.دوست دارم تمام عالم با تو و با عشق تو و پدرت و مادرت و برادرت و تمام فرزندان تو آشنا شوند و یک بار طعم دوست داشتن شما را بچشند و بچشند که محبت شما مثل بعضی از محبت های دنیای ما دروغ نیست کاش می شد بیاییم و با دنیای پاکی که در آن خدای پاک شماست ماهم نفس بکشیم و از این دنیای آلوده ای که برای خودمان درست کردیم رهایی پیدا کنیم.ای کاش همه ی دنیا روزی متوجه شود که شان انسان که میان الف و نون است,چقدر بالاست و متوجه شوند که خدای شما چه زیباست و جهاد اکبر جهادی است که انسان با انجام آن نفس پلید خود را می کشد نه اینکه در کشورهای اسلامی سر ببرد.السلام علی المظلوم و بن المظلوم.


برچسب‌ها: دل نوشته, امام حسین علیه السلام